داریوش نیکو

رادمردی از دیار نور

نوشته صدیق بابائی به مناسبت چهل و پنجمین سال تیرباران داریوش نیکو و یارانش

بهروز نابت

اسناد:

| اندیشه ها|اعلامیه ها |

| خبرنامه ها |از دیگران|

فراخوان برای کارزار سراسری جهت اعتراض به اعدام ها در ایران

 یحیی رحیمی بذر‌افشان انقلاب

یحیی رحیمی روز ١٨ اسفند ١٣١٨ در محله‌ "علاف‌خانه" در کرمانشاه متولد شد. پدر او آقای حسن رحیمی و مادرش خانم سلطان سیرانی بودند. آقای حسن رحیمی از راه کار و زحمتی که می‌کشید امرار معاش می‌کرد و در عین‌حال بخشی از خانواده بزرگ رحیمی به کار آموزگاری اشتغال داشت. یحیی نیز پس از گذراندن دوره‌ی دبیرستان، برای  کار آموزگاری به استخدام اداره‌ی فرهنگ استان کرمانشاه در‌آمد و سپس برای تدریس در یک دبستان به شهر نفتِ‌ شاه  در نزدیکی‌های مرز عراق انتقال داده شد. خانواده‌ی رحیمی کُرد است و ریشه در منطقه‌ی کلهُر کرمانشاه دارد و به همین دلیل تا نسل یحیی رحیمی (که نگارنده از آن آگاه است) افراد خانواده در میان خود و هم‌زبانانشان به زبان کردی صحبت می‌کردند.

ادامه

Yahia Rahimi page | 1 |2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15| 16 |

پروین نودینیان، آموزگار عشق و زندگی

روزی که معنای هرسخن دوست‌داشتن است،
و من آن روز را انتظار می‌کشم،
حتی روزی که دیگر نباشم

 پروین نودینیان روز اول شهریور ١٣٣٨ در سنندج متولد و پس از اتمام تحصیلات متوسطه در سنندج در کنکور رشته‌‌ی پزشکی دانشکاه اصفهان قبول شد. اما ار آن‌جا که امکان یافتن اتاقی در خوابگاه دانشگاه را پیدا نکرد مجبور به تحصیل در رشته‌ی راه و ساختمان دانشگاه سنندج شد. هنوز دو ترم از تحصیلش را به پایان نرسانده بود که مقدمات قیام ٥٧ او را به مبارزی فعال تبدیل کرد. در جریان اعتراضات و اعتصابات سال ١٣٥٧ پروین یکی از چهره های فعال و شناخته شده ی سنندج بود. او با داشتن ارتباط نزدیک با سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران (کومله) از سال ١٣٥٧ عضو آن سازمان شد. پروین در سازمان دادن زنان در سنندج نقش مهمی داشت و به یکی فعالین جنبش بنکه ها در سنندج بود. "بِنکه" که محلی بود برای دور هم جمع شدن مردم محله، به زودی به مکانی تبدیل شد که جوانان محله در آن‌جا آزادانه می‌توانستند به ابراز نظر و بحث و گفتگو به‌پردازند.

ادامه

page | 1 | 2 | 3 |

سعید یزدیان، مبارزی با سرنوشتی دیگر

مقدمه

دکتر سعید یزدیان آزادی‌خواهی بود که بعد از  سال‌ها  مبارزه با استبداد شاهی در تاریخ ٢٢ آبان ١٣٦١ در تهران دستگیر، و روز  ٦ شهریور ١٣٦٣ در زندان اوین به دست پاسداران رژیم اسلامی به قتل رسید. سعید یزدیان عضو کمیته‌ی مرکزی کومه‌له و مسئول تشکیلات خارج از کردستان آن سازمان بود. سپاه پاسداران به کارگردانی محسن رضائی مدتی بعد از دستگیری سعید یزدیان و رفقایش، آن‌ها را در نمایشی تلویزیونی، که توسط سرکردگان زندان اوین تدارک دیده شده بود، نشان داد. در این تاتر تلویزیونی، سعید یزدیان و برخی از رفقایش مجبور به اظهاراتی علیه خود و گروهشان شده و "از سازمان‌های حقوق بشر در خواست کردند که اقدامی برای آزادی آن‌ها نکنند". سعید یزدیان از اجرای این نمایش استفاده کرد و توانست فشار شکنجه را کم کند. حاصل این‌که او موفق شد اطلاعاتش در مورد ده‌ها مبارزی که مستقیم و غیر مستقیم می‌شناخت و با آن‌ها در رابطه بود را مخفی نگهدارد. سعید یزدیان اسرار کومه‌له را همراه خود نابود کرد. برای او مهم حفظ اسرارش بود نه حفظ شخصیت دوستداشتنی خودش. متاسفانه کومه‌له در آن دوره، در دام تاکتیک شکنجه و تخریب جمهوری اسلامی افتاد و به جای تقدیر از مبارزات و فداکاری‌های سعید یزدیان و رفقایش، علیه آن‌ها اعلامیه داد. این مقاله کوشش دارد زندگی و فعالیت‌های سعید یزدیان را ترسیم کرده و بگوید: آن‌چه قابل شمارش است اعمالی است که انسان‌ها آزادانه انجام داده‌اند و بنابراین مسئول اعمالشان هستند. اعترافات زیر شکنجه‌ و اقدامات بعدی زندانیان تحت فشار زندانبانانِ استبداد به هیچ‌وجه ذره‌ای از شرف و وجدان آن زندانیان نمی‌تواند و نبایست کم کند. مبارزین آزادی‌خواه نخبگان جامعه‌شان هستند. وجدان جامعه و وجدان نخبگان دستگیر نشده‌ نباید به شکنجه اجازه دهد چهره‌ی شریف آزادی‌خواهانی که داوطلبانه به امر مبارزه روی‌آورده بودند را در خدشه‌دار کند. دست‌آورد شکنجه "هر چه که باشد" در مسئولیت زندانبان است نه زندانی. هر چه‌قدر حاصل شکنجه و تاثیر آن بر مبارزین دستگیر نشده و بر جامعه بیشتر باشد، استفاده‌ی رژیم از این وسیله‌ی بسیار دردناکِ سرکوب بیشتر خواهد شد. میزانِ تحمل شکنجه، میزانِ وفاداری انسان‌ها به آرمان‌هایشان نیست. میزان، فعالیتِ داوطلبانه‌ی نخبگانِ جامعه در تحقق آرمان های آزادی‌خواهی است نه آنچه از طریق شکنجه حاصل شده باشد.

ادامه

page | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13| 14 | 15 | 16| 17| 18| 19| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30

تازه ها

چشم انداز مسئلهء اقوام در يک حکومت سکولار دموکرات

اسماعيل نوری علا

       از نظر من، ما سکولار دموکرات ها (چه ليبرال باشيم و چه سوسياليست، چه ملی گرا و چه انترناسيوناليست) به استناد اسناد پايه ای خود، همچون پيمان نامهء عصر نو، در مرحلهء نخست در دسته اول جا می گيريم و در مرحلهء دوم می توانيم افکار دستهء سوم را هم بفهميم و در راه رفع رضايت آنان به سود حفظ تمامت کشور بکوشيم. به عبارت ديگر، ما با استقلال خواهان و تجزيه طلبان گفتگوئی نداريم چرا که صورن مسئله مان با آنها يکی نيست اما هم خواست دستهء اول برای حفظ يکپارچگی کشور را درک می کنيم و هم با مشکلات و ناراحتی های اقوام تحت تبعيض خود همدرديم.

برای خواندن تمام متن اینجا را کلیک کنید

الوداع با آیت خدا

یوسف اردلان

در (٢٩ آذر ١٣٨٨ برابر با20دسامبر2009) آیت اللە  حسیننعلی منتظری مرد،  کانال تلویزیونی فارسی بی بی سی برنامەای را ترتیب دادە بود و چند نفر را  برای این برنامە دعوت کردە بود ، خانم شیرین  عبادی ، فرخ نگهدار، محمد علی عموئی، و یک قربانی جان بدربردە. هرکدام ازاین  شخصیتها  با اندوە و تاسف فراوان درمنقبت آیت‌اللە از دست رفتەشان نکاتی را گفتند مثلا خانم عبادی اعلان کرد کە حقوق بش را از  آن حضرت آموختەاند! و عموئی افتخار می‌کرد کە  بر سر سفرە مشترک باایشان نشستەاس(بەگمان نگارندە راست نمی‌گفتە است) . نگارندە با بهرە گیری از این برنامە بی-بی- سی،  مطلب پیوست را نوشتم ، هر چند چنانکە در متن اشارە شدەاست، کم نبودند کسان غیر حکومتی و بەقول خودشان اپوزیسیون! (چپ! کرد! وباصطلاح سکولار!) در نشان دادن تاثر  بە رقابت نشستەبودند، لزومی در پرداختن بە سوگواری های آنها نیست چرا کە کم نیستند ازاین سوگواران کە تشابە کم و بیشی با شخصیتهای آن برنامە تلویزیونی دارند.  بەنظر می‌رسد کە نکات بیان شدە را هنوز هم می‌شود تکرار کرد.

 برای خواندن تمام مقاله این‌جا را کلیک کنید

سناریوهای پسابرجام برای رژیم و ایران

بر اساس شواهد موجود می توان روند وقایع را در آینده ای نزدیک بر اساس یکی از سه سناریوی زیر تصور کرد:

سناریوی یکم: فروپاشی نظام جمهوری اسلامی

وخامت بی سابقه و روز افزون بحران ها در ایران نشان از وضعیتی دارد که به نظر می رسد نظام جمهوری اسلامی را به موقعیت فروپاشی بسیار نزدیک کرده باشد؛ شرایطی که در فرهنگ سیاسی غرب از آن با واژه های 1collapse و یا به شکلی دقیق تر implosion2 یاد می کنند. ناظران خواهند توانست شواهد و علائم این فروپاشی را در زمینه های زیر بیابند:

١. وضعیت بسیار وخیم اقتصادی: ...

 برای خواندن تمام مقاله این‌جا را کلیک کنید

بایگانی